- ters çevirmek
- (kabı ters çevirmek) IУБЫН (ЕIУБ(Ы)
Турецко-адыгский словарь. Хъуажъ Фахъри. 2007.
ters çevirmek
Смотреть что такое "ters çevirmek" в других словарях:
ters yüz çevirmek — ters yüzüne çevirmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
ters yüz — zf. Gerisin geriye, ters yüzü Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller ters yüz çevirmek ters yüz dönmek ters yüz etmek ters yüz geri dönmek ters yüzüne çevirmek ters yüzüne dönmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
ters yüzüne çevirmek — geri döndürmek Yanına uşak filan almaz. Müracaat edenleri ters yüzüne çevirir. Ö. Seyfettin … Çağatay Osmanlı Sözlük
ters yüz etmek — 1) bir süre kullanılmış olan giysilerin içini dışına çevirmek 2) mec. işleri bozmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
evirtmek — i, kim. 1) Sakkarozu glikoz ve levüloza çevirmek 2) fiz. Bakışımlı olarak ters çevirmek Aynalar eşyanın görüntülerini evirterek gösterirler … Çağatay Osmanlı Sözlük
KEFA' — Kabı başaşağı etmek, ters çevirmek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
yüz — 1. is. 1) Başta, alın, göz, burun, ağız, yanak ve çenenin bulunduğu ön bölüm, sima, çehre, surat Bir güzel çocuk yüzüyle gülümsüyor. S. F. Abasıyanık 2) Yüzey, satıh Suyun yüzünde. 3) Kesici araçlarda ağız Bıçağın keskin yüzü. 4) Bir kumaşın… … Çağatay Osmanlı Sözlük
arka — is. 1) Bir şeyin temel tutulan yüzünün tam ters yanı, ön karşıtı Evin arkasında bahçe var. 2) Bir şeyin sırt durumunda olan yüzeyi Çocuğun arkası ağrıyormuş. 3) Geri kalan bölüm, kısım Masalın arkası. Yazının arkası. 4) Art, peş 5) Otururken… … Çağatay Osmanlı Sözlük
çelmek — i, er 1) Ayak uzatarak birisini düşürmek 2) Yolundan çevirmek, engel olmak, engellemek En tutulmaz penaltıları çeler ama bazen de bakarsın, bacak arasında en olmayacak golleri yerdi. H. Taner 3) Örtü vb.ni örtünüp iki ucunu bağlamak 4) Bir şeyin… … Çağatay Osmanlı Sözlük
pabuç — is., cu, Far. pāpūş 1) Ayakkabı Ökçesi basık pabucunun içinde kara ve çatlak topuklu ayakları ellerinden ziyade ortadadır. Y. K. Karaosmanoğlu 2) Masa, sandalye vb. mobilyaların ayaklarına takılan metal veya plastik eklenti 3) fiz. İletken… … Çağatay Osmanlı Sözlük
tumba etmek — den. 1) sandalı, omurgası yukarı gelecek biçimde çevirmek 2) araba veya vagonu ters çevirerek boşaltmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
